Op honeymoon in Tulum en Cancun
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sanne
05 November 2006 | Mexico, Cancún
Hier een berichtje vanuit regenachtig Cancun. Vanochtend heb ik Dolf uitgezwaaid op het vliegveld, hij zit nu alweer in het vliegtuig naar Nederland. De afgelopen week is erg snel gegaan en we zijn in 10 dagen tijd vanuit Antigua, Guatemala, in Cancun, Mexico, terecht gekomen. Ik zal verder gaan met het beschrijven van onze reis vanaf Caye Caulker, het Beliziaanse eiland in de Caribische zee.
Met een klein bootje bereikten we in de regen het eiland. Aan de kade stonden taxigolfkarretjes te wachten om je naar een hotel te brengen. Wij werden bij Lorraine´s guesthouse afgezet en kregen een leuk geel huisje op palen aangewezen vlakbij het strand. Het stonk er wel een beetje, helaas bleek dit het water te zijn waarmee je je ook moest douchen. In het golfwagentje kregen we voor het eerst de vraag: ´zijn jullie op honeymoon?´, ook voegde de grijzende chauffeur er snel aan toe: ´het is het ideale weer om baby´s te maken!´ We konden er wel om lachen, want het water stroomde met bakken uit de hemel.
De volgende dag was het weer gelukkig een beetje opgeklaard en gingen we snorkelen. Omdat het laagseizoen is, was het lekker rustig op het eiland en in ons bootje zaten dat ook nog maar twee andere Amerikaanse toeristen. Samen met de gids dook ik voor het eerst wat onwennig het ondiepe, lauwe water in op zoek naar kleurrijke vissen. Lang hoefde je niet te zoeken, want overal waar je keek zwommen gele, blauwe, zwarte en ook doorzichtige vissen! De gids dook naar beneden om de verschillende soorten aan te wijzen en zwom dan weer om hoog om heel hard de naam van de vis te roepen. De volgende stop was zo´n 100 meter verderop. De gids liet de moter van de boot aanstaan en we keken het water in. WAAAHH!! Haaien!! Echt waar; haaien van meer dan een meter groot en enorme roggen zwommen rond onze boot. En nu was het ook nog de bedoeling dat wij het water in gingen! Ik moest wel even slikken, helemaal toen de Amerikaanse net een verhaal vertelde over een man die was getroffen door de ´stekel´ van een haai en nu al weken in coma lag... Maar goed, de gids zei dat het veilig was en dat ik niet zo bang moest zijn, en ook Dolf lag al in het water. Zo erg kon het dus niet zijn. En dus sprong ook ik het water in. Je kon de enorme roggen zelfs aanraken!
De derde stop was bij het koraal. Het bestond niet uit heel veel kleuren, omdat het gebied nog niet zo lang beschermd is. Maar het was toch zker de moeite waard om eens te zien!
De volgende dag namen we op tijd de boot weer terug naar het vaste land. We namen afscheid van ons mooie huisje op palen en de steiger in de zee waarop je heerlijk een boekje kon lezen. In Belize City aangekomen hadden we een klein oponhoud om verder te reizen naar Chetumal. We pasten namelijk met alle reizigers met een kaartje niet in één busje! Een uur later konden we alsnog vertrekken. Helaas misten wel de bus in Chetumal naar Tulum. Uiteindelijk kwamen we rond 19.00 in Tulum aan. De Mexicaanse bussen zijn trouwens echt een verademing. Je kunt hier eersteklas reizen en krijgt dan zoveel beenruimte dat je zelfs je benen kunt strekken. En ook kun je een filmpje kijken tijdens het reizen en af toe naar de wc achterin de bus.
In Tulum belandden we bij een hotelletje met kleine huisjes met rieten daken. Dit was echt de mooiste kamer tot nu toe!! De eigenaar lachtte ons toe en vroeg wederom: ´zijn jullie op honeymoon?´ We gingen lekker wat eten in een mexicaans restaurantje met een coronaatje erbij en maakten plannen voor de volgende dag. We wilden een fiets huren en naar de ruines fietsen om dan daarna op het strand neer te ploffen.
Na een lekker ontbijtje op vrijdag begon het echter weer te regenen, en niet zomaar regenen. Het kwam echt met bakken uit de lucht. We wachtten eventjes, en nog eventjes, maar besloten toch naar buiten te gaan. In mijn gele regenponcho liep ik door de straat die in een rivier was veranderd. Het hotel bleek plotseling toch een zwembad te hebben! Uiteindelijk sprongen we in een taxi (fietsen was onmogelijk) en bezochten de ruines van Tulum. Erg mooi en het uitzicht over de zee is uniek. Het stopte met regenen en we wandelden naar het brede witte strand. Het was superrustig door het slechte weer en het laagseizoen, maar dit was eigenlijk ook wel weer erg gaaf. De golven waren hoog, maar toch waagden we ons in de zee. Het water was best warm en de regen die even later weer op ons viel, voelden we niet meer.
Gisteren zijn we in de bus naar Cancun gestapt omdat Dolf vanochtend al vroeg op het vliegveld moest zijn. We vonden een goedkope hotelkamer en liepen de stad in om wat te eten. Dolf kocht zijn souvenirs en we werden wederom benaderd als pas getrouwd stelletje. Ach, we zullen er wel erg gelukkig uit hebben gezien met z´n tweetjes.
Nu ben ik dus voor het eerst echt alleen op reis. Ik heb al een beetje een plan gemaakt waar ik heen wil de komende dagen, maar het blijft afhankelijk van het weer. Mijn vrijwilligerswerk hangt nog een beetje af van de situatie in Oaxaca, maar ik houd jullie op de hoogte.
Ik ga ook nog proberen foto´s te plaatsen, want ik heb echt een paar hele mooie plaatjes. Maar op deze computer lukt het me nog niet. Ik ga het nog proberen!
Fijn weekend nog voor wat er nog van over is. Mailtjes en berichtjes zijn zeer welkom! Zeker nu ik hier helemaal alleen ben...
Kus Sanne
Met een klein bootje bereikten we in de regen het eiland. Aan de kade stonden taxigolfkarretjes te wachten om je naar een hotel te brengen. Wij werden bij Lorraine´s guesthouse afgezet en kregen een leuk geel huisje op palen aangewezen vlakbij het strand. Het stonk er wel een beetje, helaas bleek dit het water te zijn waarmee je je ook moest douchen. In het golfwagentje kregen we voor het eerst de vraag: ´zijn jullie op honeymoon?´, ook voegde de grijzende chauffeur er snel aan toe: ´het is het ideale weer om baby´s te maken!´ We konden er wel om lachen, want het water stroomde met bakken uit de hemel.
De volgende dag was het weer gelukkig een beetje opgeklaard en gingen we snorkelen. Omdat het laagseizoen is, was het lekker rustig op het eiland en in ons bootje zaten dat ook nog maar twee andere Amerikaanse toeristen. Samen met de gids dook ik voor het eerst wat onwennig het ondiepe, lauwe water in op zoek naar kleurrijke vissen. Lang hoefde je niet te zoeken, want overal waar je keek zwommen gele, blauwe, zwarte en ook doorzichtige vissen! De gids dook naar beneden om de verschillende soorten aan te wijzen en zwom dan weer om hoog om heel hard de naam van de vis te roepen. De volgende stop was zo´n 100 meter verderop. De gids liet de moter van de boot aanstaan en we keken het water in. WAAAHH!! Haaien!! Echt waar; haaien van meer dan een meter groot en enorme roggen zwommen rond onze boot. En nu was het ook nog de bedoeling dat wij het water in gingen! Ik moest wel even slikken, helemaal toen de Amerikaanse net een verhaal vertelde over een man die was getroffen door de ´stekel´ van een haai en nu al weken in coma lag... Maar goed, de gids zei dat het veilig was en dat ik niet zo bang moest zijn, en ook Dolf lag al in het water. Zo erg kon het dus niet zijn. En dus sprong ook ik het water in. Je kon de enorme roggen zelfs aanraken!
De derde stop was bij het koraal. Het bestond niet uit heel veel kleuren, omdat het gebied nog niet zo lang beschermd is. Maar het was toch zker de moeite waard om eens te zien!
De volgende dag namen we op tijd de boot weer terug naar het vaste land. We namen afscheid van ons mooie huisje op palen en de steiger in de zee waarop je heerlijk een boekje kon lezen. In Belize City aangekomen hadden we een klein oponhoud om verder te reizen naar Chetumal. We pasten namelijk met alle reizigers met een kaartje niet in één busje! Een uur later konden we alsnog vertrekken. Helaas misten wel de bus in Chetumal naar Tulum. Uiteindelijk kwamen we rond 19.00 in Tulum aan. De Mexicaanse bussen zijn trouwens echt een verademing. Je kunt hier eersteklas reizen en krijgt dan zoveel beenruimte dat je zelfs je benen kunt strekken. En ook kun je een filmpje kijken tijdens het reizen en af toe naar de wc achterin de bus.
In Tulum belandden we bij een hotelletje met kleine huisjes met rieten daken. Dit was echt de mooiste kamer tot nu toe!! De eigenaar lachtte ons toe en vroeg wederom: ´zijn jullie op honeymoon?´ We gingen lekker wat eten in een mexicaans restaurantje met een coronaatje erbij en maakten plannen voor de volgende dag. We wilden een fiets huren en naar de ruines fietsen om dan daarna op het strand neer te ploffen.
Na een lekker ontbijtje op vrijdag begon het echter weer te regenen, en niet zomaar regenen. Het kwam echt met bakken uit de lucht. We wachtten eventjes, en nog eventjes, maar besloten toch naar buiten te gaan. In mijn gele regenponcho liep ik door de straat die in een rivier was veranderd. Het hotel bleek plotseling toch een zwembad te hebben! Uiteindelijk sprongen we in een taxi (fietsen was onmogelijk) en bezochten de ruines van Tulum. Erg mooi en het uitzicht over de zee is uniek. Het stopte met regenen en we wandelden naar het brede witte strand. Het was superrustig door het slechte weer en het laagseizoen, maar dit was eigenlijk ook wel weer erg gaaf. De golven waren hoog, maar toch waagden we ons in de zee. Het water was best warm en de regen die even later weer op ons viel, voelden we niet meer.
Gisteren zijn we in de bus naar Cancun gestapt omdat Dolf vanochtend al vroeg op het vliegveld moest zijn. We vonden een goedkope hotelkamer en liepen de stad in om wat te eten. Dolf kocht zijn souvenirs en we werden wederom benaderd als pas getrouwd stelletje. Ach, we zullen er wel erg gelukkig uit hebben gezien met z´n tweetjes.
Nu ben ik dus voor het eerst echt alleen op reis. Ik heb al een beetje een plan gemaakt waar ik heen wil de komende dagen, maar het blijft afhankelijk van het weer. Mijn vrijwilligerswerk hangt nog een beetje af van de situatie in Oaxaca, maar ik houd jullie op de hoogte.
Ik ga ook nog proberen foto´s te plaatsen, want ik heb echt een paar hele mooie plaatjes. Maar op deze computer lukt het me nog niet. Ik ga het nog proberen!
Fijn weekend nog voor wat er nog van over is. Mailtjes en berichtjes zijn zeer welkom! Zeker nu ik hier helemaal alleen ben...
Kus Sanne
-
05 November 2006 - 19:32
Fenna:
Kom op superchica!!! Juist alleenreizen is een superleuke en avontuurlijke manier om een land te leren kennen en heel veel nieuwe vrienden te maken!!! In yucatan zijn zat piramides dus je hoeft je niet te vervelen! En ik heb het je waarschijnlijk al gezegd; neem ruim de tijd voor Chiapas, mijn favoriet!!! Alles is zooooo mooi daar! In San Christobal zitten heel veel backpackers dus das erg gezellig. Probeer vooral een zapatista-dorp te bezoeken, dat is echt heel interessant!
Joh... ik wou dat ik met je kon ruilen! Maar... ben hard aan het werken, dan kan ik in februari weer die kant op!
Mucha suerte con todo, te echo de menos!!!!
xxx
-
06 November 2006 - 14:55
Krystle:
Hey Sanne, ik ken het gevoel..
Maar het komt helemaal goed!
Hier in Antigua is alles goed, alleen hebben Manuela en ik Antigua wel een keer gezien. Ik ben afgelopen weekend met Maartje, Ramon, Lien, Romy etc. naar het concert van Shakira geweest, was echt heel bijzonder om dat hier mee te maken!
Ik hoorde van dat andere meisje dat daar heen gaat dat de situatie daar echt niet zo fijn is. Je kan het beste denk ik maar even contact opnemen met de ambassade, die kunnen je wel info geven.
Groetjes!!!!!!! -
06 November 2006 - 17:33
Linda:
Ha sanne,
Zo te lezen heb je een fijne tijd gehad samen met Dolf. En nu weer alleen op pad! Ik heb je nog een mailtje gestuurd, zodat je op de hoogte blijft van onze avonturen.
Een hele fijne tijd nog en alvast succes met je vrijwillegerswerk.
Kus Linda -
07 November 2006 - 11:17
Ad:
Hoi Sanne,
Ik ben reuze benieuwd hoe het gaat daar in Mexico. Hier in Nederland gaat het goed de dagen worden korter en de nachten langer. Steeds sta ik versteld van al die indrukken die beschrijft, jammer dat het plaatsen van foto's niet wil lukken dat geeft nog meer weer. Wij horen snel weer iets van je? Dikke kus van Ad en Netty. -
07 November 2006 - 11:31
Dyanne:
Leuk om weer van je te horen! Ben benieuwd hoe het vrijwilligerswerk zal zijn. Heb je al veel nieuwe mensen ontmoet? En Sanne je gaat het echt wel redden in je eentje, je leert zo nieuwe mensen kennen daar ben ik van overtuigd! Vind iig super om te lezen wat je allemaal mee maakt!Geniet er zeker nog even van he!
Dikke KUS vanuit koude Nederland...xxx Dyanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
