Update Sanne in Cusco: nu met Dirk-Jan!
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
17 Oktober 2009 | Peru, Cusco
Een nieuw berichtje voor op de site. Er zijn alweer twee weken voorbij en inmiddels is Dirk-Jan ook al een week in Cusco. Zelf vermaak ik me hier intussen alweer 7 weken en ik moet eerlijk zeggen dat ik erg veel zin heb om verder te reizen. Nog een week coschap te gaan en dan starten we met de klassieke incatrail, drie dagen lopen over een oud incapad met als einddoel op de vierde dag Machu Picchu!
De afgelopen weken heb ik natuurlijk niet stil gezeten en daarom vonden we het wel eens tijd om eens lekker uit te rusten. We zijn naar een mooie hacienda gegaan op zo´n 30 km van Cusco. Deze hacienda behoort bij het niñoshotel en na het lezen van de achtergronden van dit hotel zijn wij diep onder de indruk. We vonden het dan ook niet zo erg om wat geld neer te tellen voor een nachtje in dit mooie hotel, want de winsten gaan allemaal naar een mooi doel. In 1996 is een Nederlandse vrouw naar Cusco gekomen om wat te doen voor de vele arme kinderen hier. Na korte tijd had zij 12 jongens in haar huis wonen die zij verzorgde en naar school stuurde. Om alles te kunnen bekostigen kwam zij op het idee om een hotel te beginnen en met behulp van Nederlandse sponsers is zij in een oud koloniaal pand een leuk 2 sterren hotel gestart. Later opende ze een aantal kinderrestaurants waar kinderen een warme maaltijd kunnen eten, onder de douche kunnen, huiswerkbegeleiding krijgen en bij de tandarts en de dokter op de stoel komen. Deze kinderen hebben thuis vaak geen stromend water en er zijn zelfs kinderen van 8 jaar die alleen op een kamer in Cusco wonen omdat hun ouders ver weg in de bergen wonen. Er zijn vele verwaarloosde kinderen en die proberen zij met dagelijkse hulp te ondersteunen. Een aantal jaar geleden zijn er een tweede hotel en de hacienda geopend.
We hebben vannacht lekker een nachtje doorgebracht in de mooie hacienda en hebben zelf nog een ritje per paard gemaakt naar Tipon, een oude incaruïne. Dirk-Jan had de blauwe billen van de helse paardentocht langs de pyramides in Egypte nog in zijn herinnering, maar gelukkig sjokten deze paarden rustig achter elkaar de berg omhoog. Af en toe nam mijn paard even rustig de tijd om wat te eten aan de kant van de zandweg en dan had ik nog eens extra de tijd om de mooie omgeving te bekijken. ´s Avonds aten we bij een haardvuur met slechts drie andere gasten. Helaas stond ons budget het niet toe om nog een paar dagen in dit paradijsje met zwembad en tennisbaan te blijven, maar we denken er met veel plezier aan terug.
Natuurlijk heb ik ook nog gewerkt de afgelopen weken! Deze week heb ik meegelopen met een kinderarts in het ziekenhuis Essalud op de afdeling neonatologie. In Cusco zijn drie ziekenhuizen: bij Regional en Lorena moeten de mensen contant betalen aan de kassa en het ziekenhuis Essalud is enkel voor de verzekerde patiënten. Dat is dus enkel de bovenlaag van de Peruaanse bevolking. Dit ziekenhuis is wel het beste van de stad en het was interessant om eens te zien hoe zo´n ziekenhuis draait. Tijdens een visite zag ik samen de kinderarts ongeveer 15 kleine babietjes. Hij vertelde dat de kindjes hier door de hoogte een lager geboortegewicht hebben dan op zeeniveau. Ook komt er meer heupdysplasie en pre-eclampsie voor volgens hem. Het ziekenhuis was goed voorzien van couveuses en andere apparatuur, maar helaas blijkt de oplettendheid van de zusters soms wel wat te wensen over te laten. Naast hun werk in het ziekenhuis hebben veel artsen nog hun eigen privéconsultorio waar zij tegen een aanzienlijk bedrag ruim de tijd nemen voor hun patiënten. Ik heb twee consultorios van binnen gezien en kan me echt verbazen overde verschillen in dit land. Sommige kinderen kunnen niet eens naar de dokter in dit land en anderen kunnen computerspelletjes spelen in de wachtkamer van hun privédokter...
Met de polikliniek hebben we ook nog een dorp bezocht waar we de kinderen van het schooltje hebben onderzocht. Daarnaast heb ik samen met Laura, een Amerikaanse geneeskundestudente van Harvard, een poging gedaan om een les hygiëne aan de kleinste kinderen te geven. We stonden in ons beste Spaans uit te leggen dat je na ieder toiletbezoek goed je handen moet wassen toen de juf ons zachtjes toefluisterde dat er in dit dorp meestal maar een uur per dag water is... Daar stonden we dan met onze mooie tips. Maar gelukkig konden de kids al heel goed opdreunen dat ze goed hun tanden moesten poetsen enzo, in theorie weten ze het dus in ieder geval..
Ook met het huiselijk geweld project in de kliniek hebben we de eerste resultaten binnen. De Amerikaanse studentes Lyra en Michelle hebben de afgelopen weken 200 vrouwen geinterviewd over hun ervaringen met geweld in het gezin en door hun partner. Wat een werkspirit hebben die meiden zeg, in korte tijd zoveel interviews. Ik (en vooral ook Dirk-Jan) hebben hen nog een beetje geholpen met de statistiek. Meer dan 60 % van de vrouwen hier in Cusco blijkt te maken te hebben met fysiek en/of psychologisch geweld in de thuissituatie. Er is een overzicht gemaakt met mogelijkheden waar vrouwen naar toe kunnen (opvanghuizen, therapieën) en ook de psychologe van de kliniek staat open voor gesprekken met vrouwen. Toch heerst er een flink taboe op het huiselijke geweld en is het voor vele kinderen en vrouwen heel gewoon dat er thuis wordt geslagen. Zo hoorde ik de vrouwen tijdens een interview regelmatig zeggen: ´als een man je niet meer slaat, dan houdt hij niet meer van je´...
Dirk-Jan doet inmiddels al een week hard z´n best op het Spaans op de school van San Blas. In korte tijd probeert hij met een powerschema zoveel mogelijk van Cusco te zien. Het is erg leuk om hier met z´n tweetjes te zijn. Zo kunnen we samen musea bezoeken en lekker ergens gaan eten. Helaas zijn we deze week ook allebei (na elkaar) een beetje ziekjes geweest, maar gelukkig gaat het nu alweer stukken beter met de misselijkheid en de buikpijn.
De afgelopen weken heb ik natuurlijk niet stil gezeten en daarom vonden we het wel eens tijd om eens lekker uit te rusten. We zijn naar een mooie hacienda gegaan op zo´n 30 km van Cusco. Deze hacienda behoort bij het niñoshotel en na het lezen van de achtergronden van dit hotel zijn wij diep onder de indruk. We vonden het dan ook niet zo erg om wat geld neer te tellen voor een nachtje in dit mooie hotel, want de winsten gaan allemaal naar een mooi doel. In 1996 is een Nederlandse vrouw naar Cusco gekomen om wat te doen voor de vele arme kinderen hier. Na korte tijd had zij 12 jongens in haar huis wonen die zij verzorgde en naar school stuurde. Om alles te kunnen bekostigen kwam zij op het idee om een hotel te beginnen en met behulp van Nederlandse sponsers is zij in een oud koloniaal pand een leuk 2 sterren hotel gestart. Later opende ze een aantal kinderrestaurants waar kinderen een warme maaltijd kunnen eten, onder de douche kunnen, huiswerkbegeleiding krijgen en bij de tandarts en de dokter op de stoel komen. Deze kinderen hebben thuis vaak geen stromend water en er zijn zelfs kinderen van 8 jaar die alleen op een kamer in Cusco wonen omdat hun ouders ver weg in de bergen wonen. Er zijn vele verwaarloosde kinderen en die proberen zij met dagelijkse hulp te ondersteunen. Een aantal jaar geleden zijn er een tweede hotel en de hacienda geopend.
We hebben vannacht lekker een nachtje doorgebracht in de mooie hacienda en hebben zelf nog een ritje per paard gemaakt naar Tipon, een oude incaruïne. Dirk-Jan had de blauwe billen van de helse paardentocht langs de pyramides in Egypte nog in zijn herinnering, maar gelukkig sjokten deze paarden rustig achter elkaar de berg omhoog. Af en toe nam mijn paard even rustig de tijd om wat te eten aan de kant van de zandweg en dan had ik nog eens extra de tijd om de mooie omgeving te bekijken. ´s Avonds aten we bij een haardvuur met slechts drie andere gasten. Helaas stond ons budget het niet toe om nog een paar dagen in dit paradijsje met zwembad en tennisbaan te blijven, maar we denken er met veel plezier aan terug.
Natuurlijk heb ik ook nog gewerkt de afgelopen weken! Deze week heb ik meegelopen met een kinderarts in het ziekenhuis Essalud op de afdeling neonatologie. In Cusco zijn drie ziekenhuizen: bij Regional en Lorena moeten de mensen contant betalen aan de kassa en het ziekenhuis Essalud is enkel voor de verzekerde patiënten. Dat is dus enkel de bovenlaag van de Peruaanse bevolking. Dit ziekenhuis is wel het beste van de stad en het was interessant om eens te zien hoe zo´n ziekenhuis draait. Tijdens een visite zag ik samen de kinderarts ongeveer 15 kleine babietjes. Hij vertelde dat de kindjes hier door de hoogte een lager geboortegewicht hebben dan op zeeniveau. Ook komt er meer heupdysplasie en pre-eclampsie voor volgens hem. Het ziekenhuis was goed voorzien van couveuses en andere apparatuur, maar helaas blijkt de oplettendheid van de zusters soms wel wat te wensen over te laten. Naast hun werk in het ziekenhuis hebben veel artsen nog hun eigen privéconsultorio waar zij tegen een aanzienlijk bedrag ruim de tijd nemen voor hun patiënten. Ik heb twee consultorios van binnen gezien en kan me echt verbazen overde verschillen in dit land. Sommige kinderen kunnen niet eens naar de dokter in dit land en anderen kunnen computerspelletjes spelen in de wachtkamer van hun privédokter...
Met de polikliniek hebben we ook nog een dorp bezocht waar we de kinderen van het schooltje hebben onderzocht. Daarnaast heb ik samen met Laura, een Amerikaanse geneeskundestudente van Harvard, een poging gedaan om een les hygiëne aan de kleinste kinderen te geven. We stonden in ons beste Spaans uit te leggen dat je na ieder toiletbezoek goed je handen moet wassen toen de juf ons zachtjes toefluisterde dat er in dit dorp meestal maar een uur per dag water is... Daar stonden we dan met onze mooie tips. Maar gelukkig konden de kids al heel goed opdreunen dat ze goed hun tanden moesten poetsen enzo, in theorie weten ze het dus in ieder geval..
Ook met het huiselijk geweld project in de kliniek hebben we de eerste resultaten binnen. De Amerikaanse studentes Lyra en Michelle hebben de afgelopen weken 200 vrouwen geinterviewd over hun ervaringen met geweld in het gezin en door hun partner. Wat een werkspirit hebben die meiden zeg, in korte tijd zoveel interviews. Ik (en vooral ook Dirk-Jan) hebben hen nog een beetje geholpen met de statistiek. Meer dan 60 % van de vrouwen hier in Cusco blijkt te maken te hebben met fysiek en/of psychologisch geweld in de thuissituatie. Er is een overzicht gemaakt met mogelijkheden waar vrouwen naar toe kunnen (opvanghuizen, therapieën) en ook de psychologe van de kliniek staat open voor gesprekken met vrouwen. Toch heerst er een flink taboe op het huiselijke geweld en is het voor vele kinderen en vrouwen heel gewoon dat er thuis wordt geslagen. Zo hoorde ik de vrouwen tijdens een interview regelmatig zeggen: ´als een man je niet meer slaat, dan houdt hij niet meer van je´...
Dirk-Jan doet inmiddels al een week hard z´n best op het Spaans op de school van San Blas. In korte tijd probeert hij met een powerschema zoveel mogelijk van Cusco te zien. Het is erg leuk om hier met z´n tweetjes te zijn. Zo kunnen we samen musea bezoeken en lekker ergens gaan eten. Helaas zijn we deze week ook allebei (na elkaar) een beetje ziekjes geweest, maar gelukkig gaat het nu alweer stukken beter met de misselijkheid en de buikpijn.
-
18 Oktober 2009 - 08:23
Dyanne:
Hi Sanne & Dirk-Jan,
Leuk om iets van jullie te lezen. En Sanne, de vrouw van het ninoshotel is de vrouw waar ik over vertelde en waar ik altijd nieuwsbrieven van ontvang. Leuk dat jij daar nu bent geweest!!
Leuk om iets over je project te lezen en ik ben wel wat verbaasd dat er zo open door de vrouwen gesproken wordt over het huiselijk geweld.
Dirk-Jan, succes nog met het leren van de spaanse taal. Krijg je het een beetje onder de knie?
Heel veel plezier nog samen!!
Liefs, Dyanne -
18 Oktober 2009 - 08:42
Liselot:
Leuk hoor sanne al je verhalen! Wat een mooie projecten allemaal! En wat een tegenstrijdigheden...
Heel veel plezier nog met je vrije weken daar! -
18 Oktober 2009 - 09:06
Lieke:
looking good!!
veel plezier alvast voor tijdens jullie reis!
xx liek -
18 Oktober 2009 - 11:51
Linda:
Ha Sanne en DJ,
leuk om weer iets van jullie te horen.
Nog een weekje en dan lekker samen rondreizen, heel veel plezier!!
Kus -
18 Oktober 2009 - 17:57
Yvette:
Hoi Sanne!
Ziet er goed uit..Jullie doen een hoop leuke dingen zo te zien. Geniet er lekker van en doe de groetjes aan Dirk Jan.
xx Yvette -
18 Oktober 2009 - 18:43
Robert:
Sanne wanneer komt dries weer terug????
Net met 12-1 ofzo van extract verloren en we missen een snelle bewegelijke speler met scoringsvermogen...
Alles goed verder daar?
Groeten Robert en Ilona -
19 Oktober 2009 - 17:45
Ome Harry:
Leuk om het samen zo goed naar de zin te hebben. Heel avontuurlijk ook nog. We hebben hier op TV gezien hoe ze in Peru een echo maken van een zwangere vrouw. Heb jij dat ook al gezien? Het schijnt te gaan met kavia's. Ik hoor het nog wel of wij goed voorgelicht zijn door het programma ik vertrek. Die mevrouw ging in Peru wonen en was enkele maanden zwanger. Er werd hier volop over gesproken in het programma de wereld draait door. MarcMarie Huibregt had het gezien en wilde het wel terug zien. Wat de vogels betreft ik heb op dit moment 14 jongkies liggen. -
20 Oktober 2009 - 11:09
Netty En Ad:
Hoi Sanne! Ook wij lezen je verhalen met grote interesse! Wat maak je veel mee daar. Nog een Laatste week werken en dan lekker genieten met DJ van een welverdiende vakantie. Alvast veel plezier samen Groetjes Netty en Ad -
20 Oktober 2009 - 20:13
Babette:
Heej San en DJ,
Mooi om jullie verhalen te lezen! beetje jammer dat ik telkens probeer een reactie te plaatsen, maar dat hij vervolgens niet erop staat! Bij deze nog een poging, die hopelijk nu wel lukt!
kan me voorstellen dat jullie al uitkijken naar het reizende leventje! Lijkt me wel heftig hoor, al die projecten waar je mee bezig bent!
Veel plezier in ieder geval! denk aan jullie! -
22 Oktober 2009 - 22:35
Leonie:
Hi Sanne!
Goed om te horen dat je mee kon lopen in Essalud en dat het gelukt is met de statistieken. Wel schokkende resultaten.. Ik vermaak me in Bolivia nog steeds op en top, nu in Potosi, morgen naar Sucre en volgende week naar Cuzco. Het gaat dus wel lukken om jullie daar nog te zien :). Heel veel succes morgen met je laatste dagje in Belen! Geniet van Machu Picchu en de Inca Trail! x Leo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
